19 November 2017

Om half 7 springen we uit ons bedje om de prachtige zonsopkomst te kunnen bewonderen. Alleen Mats slaapt wat langer uit…nog zwaar vermoeid van zijn Engels-Praat-Sessie van de avond ervoor denk ik.
Jojo maakt koffie en we genieten van de stilte. Waar vind je ze nog….die plekjes waar je niks anders hoort dan het fluiten van de vogels.

In ons eigen appartement worden we ook wakker van vogelgeluiden maar daar zijn het de kraaien die om half 5 ’s-morgens beginnen te schreeuwen….toch net iets minder romantisch.

De kraaien beginnen een ware plaag te vormen, ze eten de nesten van andere vogeltjes leeg, pikken het eten van je bord als ze kans krijgen en ook de gekleurde hagedissen worden langzaamaan uitgeroeid.

Om 7 uur komt Anne terug, ze heeft er al een lange strandwandeling opzitten wat hier absoluut geen straf is.

De rest van de ochtend brengen we door bij het zwembad. Mats heeft een waterpistool bemachtigd en vooral mannen met ‘Jo’ in hun naam moeten het ontgelden….Ik ga jou spuiteren !!!

Begin van de middag rijden we met zijn allen naar het winkeltje dat Susan heeft geopend met de bruidsjurken die we eerder dit jaar hebben verscheept naar Kenia.

De jurken zijn aan ons geschonken door Harteleyn Bruidsmode in Waalwijk. Jaren geleden hadden we ook al een groot aantal jurken van hun gekregen. Toen we in onze naaste omgeving niemand konden vinden die het idee wilde oppakken om de jurken te gaan verhuren zijn we uiteindelijk ook bij Susan terecht gekomen. Zij schreef een wedstrijd uit in haar schoolblad Young African Express. Degene die het beste businessplan opstelde rondom de bruidsjurken won de jurken om het plan ook daadwerkelijk te kunnen gaan uitvoeren. Nu na jaren runt de winnaar ( een Masaai meisje ) nog steeds succesvol haar shop die ze ondertussen ook nog heeft kunnen uitbreiden….missie geslaagd !!!!

Voor de jurken die dit jaar in Kenya zijn aangekomen ontstond bij Susan een heel nieuw plan.

Omdat er wekelijks lokale vissers, kinderen en andere strandbezoekers verdronken in de zee vond Susan het “ na het zoveelste verdrink moment “ welletjes en besloot zijn twee jaar terug een beach lifeguard program op te zetten. Met haar grote netwerk lukt het haar om Kwale Water Rescue te starten en sinds de oprichting heeft het baywatch team al meer dan 5000 mensen uit gevaarlijke situaties gehaald en 190 mensen van de verdrinkingsdood gered.

Om dit project financieel te kunnen steunen is nu de bruidsboetiek met
fotostudio geopend. Brides to be kunnen een jurk kopen of huren. Voor degene die geen geld hebben is er de optie dat ze in trouwjurk een foto laten maken…als er maar iets aan de muur hangt nietwaar !

Een betaalbaar pandje vond Susan in een leegstaande winkelgalerij. Toen Diani Weddings Galore eenmaal geopend was kwam er in het leegstaand pandje ernaast iemand die weddingcakes en andere lekker taartjes kon maken. Vervolgens bedacht iemand dat bruiden ook een passend kapsel en gelakte nagels nodig hebben dus pandje nummer 3 werd gevuld met beautysalon. Newly weds gaan natuurlijk ook nog op honeymoon dus in pandje 4 vestigde zich een reisburo…..en als je huwelijk dan toch niet blijkt te zijn wat je ervan verwachtte dan is een advocaat ook altijd handig…pandje 5 gevuld.

De bruidsboetiek ziet er super uit, met weinig middelen is het echt een hele gezellige shop geworden met een vaste medewerker en een groot aantal vrijwilligers. Wij hopen dat het een groot succes gaat worden maar tot dusver……missie meer dan geslaagd !!!

We lunchen samen bij Swahili Beach en daarna beginnen we ( helemaal zen en opgeladen door deze twee inspirerende lieve mensen ) aan onze terugtocht naar de noordkust. De ferry is ons deze keer beter gezind dus we hoeven gelukkig niet lang te wachten in de hitte. Wat was het een geweldig weekend.

Maandag 20 november

Back to work today….onderweg naar school gaan we eerst even bij de timmerman kijken hoe het vlot met de bankjes. Alle onderdelen zijn op maat gezaagd en worden nu geschroefd en gelijmd. Het ziet er goed uit ! Ook Mats ziet er goed uit als ie ff lekker nonchalant tegen een nieuwe boekenkast gaat staan leunen….helaas was de verf ook nieuw en vooral nat dus score was een kind met een roze arm en een schilder die een kast moet voorzien van een nieuw kloddertje roze.

Op school begroeten we de hoofdmeester die terug is van zijn trip naar Malindi en we lopen samen een rondje over de compound om te zien waar er eventueel eerste hulp verleend moet worden. De veranda die vorig jaar al slecht was staat nu op instorten en van een dubbel klaslokaal is de vloer helemaal weg. Ik beloof dat we gaan kijken wat de mogelijkheden zijn binnen ons budget.

Thuisgekomen nemen we een verfrissende duik in onze hottub / zwembad….serieus onze douche zet ik midden in de winter nog minder heet dan het water in het zwembad…pffff

We verwennen onszelf met een etentje bij Yuls en voor eerst lukt het om de “Mats” bestelling van een plain hamburger ook echt plain te laten doorkomen….we absolutely do not want veggies on the plate…no salad, no tomato, no bread, no sauce…just chips en a burger !!!

Ali komt nog gezellig bijkletsen en na een laatste afzakkertje bij Kigotho’s houden we het voor gezien en laten we ons door Ali zijn chauffeur thuisbrengen.

Dinsdag 21 november

Jojo heeft een afspraak met de chef en gaat vandaag ontdekken wat de ingrediënten van een Keniaanse Samosa’s zijn. Na een paar uur denkt ie alles onder de knie te hebben en ik kan nie wachten tot ik ze in Nederland een keer mag proeven.

Avondeten bij Ann waar een andere chef Erwin ons verrast met een culinair hoogstandje…jammer dat de chef zelf een rehearsal heeft voor het toneelstuk waarmee hij vanaf het weekend mee on stage moet maar het smaakt ons er niet minder om…Aardappelpuree met champignons en uitjes, omwikkeld met spek uit de oven…Echt restaurantwaardig !

Mats is wederom helemaal happy met zijn legodoos en de watertap waarmee hij zelf zijn beker kan vullen….ik kan het zelluffffff !

Woensdag 22 november

Vandaag doen we boodschappen en eten we koekjes van opa en oma Fay en blauwe M&M’s van tante Ineke bij Voyager….van zwemmen wordt je super moe, Mats crasht om half 4 op de bank dus we stellen onze diner afspraak met Ali uit en besluiten zelf hutspot te koken.

Met zijn allen op tijd naar de chillroom vanavond ( de slaapkamer met Airco is toch wel één van mijn favoriete plekjes ’s-avonds…aangezien onze buitenlamp ook al de hele vakantie stuk is leest het in de slaapkamer ook een stuk makkelijker als buiten op het balkon ).

Donderdag 23 november

Jojo gaat om half 7 een potje golven met Ann en wij zorgen dat we vast gewassen, gestreken en ondergedompeld in deet zijn voor een ultieme Nguuni Park experience ( er zitten nogal veel teken in het park dus in het kader van don’t teek me is het muggenspul ons parfum vandaag ).

Om half 10 halen we Ineke op bij Voyager en vertrekken we met zijn allen naar Nguuni in de stromende regen. Degene bij de poort is verbaasd dat we met zulk weer het park in willen maar Nederlands als we zijn laten wij ons niet tegenhouden door een buitje, dus we gaan toch. Eenmaal in het park stopt het met regenen als we de auto parkeren en wordt het een stralende morgen met veel zon, giraffen, impala’s en een struisvogel….het blijft zo’n gaaf plekje hier.

Mats vind de giraffen eigenlijk maar niks en blijft vragen wanneer de apen nu komen maar als we de emmer met brokken zien staan die een van de medewerkers heeft laten staan durft ie toch wel samen met mama de giraffen te gaan voeren….Dikkertje Dap eat your heart out !!!

Als we thuis zijn, nemen we nog maar eens een heerlijk verkoelende duik en Mats ontdekt dat in het water springen toch wel super gaaf is.

Mama doe nog eens Nederlands praten vraagt ie…wat moet ik dan zeggen Mats ? Nou…Hello blabla…( ben toch benieuwd hoe dat in het Engels klinkt ).

We eten lekker Keniaans bij Jacy Joka..beef stew, chapati, sukuma wiki, kachumbari en chicken…mmm smaakt goed na zo’n volle dag !!

Vrijdag 24 november

De eerste 15 schoolbankjes zijn vandaag klaar. Mwinyi vind 2000 shilling voor transport te veel en regelt iemand die voor 1500 shilling wil rijden.

Heb nog nooit 15 bankjes op zo’n kleine pick up geladen zien worden…pffff voor de 500 shilling verschil heb ik voor 500 jaar stress gehad.

Bij gebrek aan touw werd alles van de grond geraapt waar enigszins mee geknoopt kan worden….oude fietsband, panty en een stuk sjaal…ik had er alle vertrouwen in dat het goed zou komen dus heb de hele weg naar school mijn ogen dicht gehouden.

Zonder verlies van lading bereikten we Concordia….volgende keer toch een iets grotere vrachtwagen please. De bankjes zien er wederom super goed uit, de hoofdmeester was er erg blij mee.

Zaterdag 25 november

Om kwart over zes zitten we op ons balkonnetje naar de zonsopkomst te kijken…op dit uur is het nog net te doen maar na 7 uur verandert ons balkon in een hete luchtoven waar we een soort stoelen dans uitvoeren ( ga jij maar in de schaduw, nee ga jij maar in de schaduw ) omdat we ons anders net een kippetje aan het spit voelen.

Er is een bruiloft bij Jacy Joka vandaag en we hebben niet zo veel zin in die drukte. We besluiten naar Reef te gaan om eens in een koel zwembad te duiken en Mats is toch ook wel echt fan van het strand ( en frietjes ) dus dat komt goed uit.

Na een heerlijk relaxed dagje besluiten de heren zich toch nog even bij de bruiloftsgasten te voegen en het wordt nog een hele leuke avond.

Het personeel zegt tegen Johan dat we de volgende dag maar weer moeten komen omdat ze nog nooit zo’n gezellige avond hebben gehad….haha…zelfs zonder Mora kwam de borrel op gang 😉

Zondag 26 november

Ik draai een wasje ( zo blij met mijn wasmachine thuis ) en gaan dan op een bakkie bij Rob en Ann met de TukTuk…Mats sputtert dat het niet de goeie kleur is vandaag maar gaat toch liever niet lopen en opa doet weer één van zijn legendarische uitspraken als hij de chauffeur in zijn nek knijpt….”it wasn’t me…that was my daughter die that did”…we blijven lachen !

Rob maakt voor lunch een zelfgemaakte frikandel speciaal…wat blijft die Nederlandse snack toch lekker, en zeker als hij ambachtelijk gemaakt is in Kenia.

Mats klaagt over oorpijn…die sprongetjes in het zwembad zijn natuurlijk niet helemaal fijn voor je oren…zo herkenbaar van vroeger.

Om 4 uur ’s-nachts komt opa met een hele zielige Mats de slaapkamer in omdat ie bij mama wil slapen…hopelijk voelt hij zich morgen beter.

Maandag 27 november

Johan gaat weer een balletje putten met Ann en wij proberen Mats een beetje op te lappen met oordruppels en een paracetamol en een tijdje later voelt hij zich gelukkig een stuk beter….zo fijn die flexibiliteit van kinderen.

We gaan vroeg naar school. Via de hoofdmeester hebben we een lokale bouwvakker gevonden die samen met zijn team bezig is met de vloeren en de veranda…de vloer is zelfs al klaar als we aankomen en we zijn super tevreden met het resultaat…het lijkt wel een balzaal.

De veranda is deels afgebroken om hem opnieuw op te bouwen en zelfs het stuk bij de voormalige kantine wordt aangepakt. Het is duidelijk dat ze indruk willen maken met hun eerste opdracht hier op school…altijd weer blij als alles goed en zonder problemen verloopt.

Om het vieren gaan we even naar Yuls voor een biertje, ijsje en een kleine strandwandeling. Mats is erg onder de indruk van de gehandicapte man die een prachtige zandsculptuur van een leeuw gemaakt heeft en wil hem graag een centje geven….wat een lief kind hebben we toch !!!

Op de terugweg regelen we kaartjes voor de pantomime van Erwin voor de volgende avond.

Buiten ontdekt opa dat ze speciaal voor hem een drankje ontwikkeld hebben genaamd “ KWAL “.

Thuis delen we oude 4-daagse t-shirts uit aan het personeel van Jacy Joka en de komende dagen lijkt het alsof er nieuwe bedrijfskleding voorgeschreven is….iedereen loopt in een shirt van NGS…ze zijn er overduidelijk blij mee.

Dinsdag 28 november

Vandaag willen we niet te ver van huis, de president wordt beëdigd en je weet nooit wat er gaat gebeuren maar we nemen voor de zekerheid maar geen risico.

We doen weer een dagje Reef…Zwembad, strand en ijsjes are the bomb. ( Zolang je niet met je oren onder water gaat ).

Om half zes halen Rob en Ann ons op en gaan we eerst gezellig met zijn allen eten voordat de voorstelling van Erwin begint…Jojo en ik natuurlijk weer pech dat onze pizza pas een minuut voor aanvang werd uitgeserveerd…volgens mij hebben we een plekkie verdiend in het Guinness book of records met het record pizzaproppen. Het was wel heel gezellig tafelen met die hele groep Hollanders met allemaal een eigen verhaal waarom ze in Kenia zijn.

Om half 8 ( pizza nog half uit onze mond stekend ) gaat de voorstelling “ Dick Turpin “ dan toch echt beginnen. Erwin speelt een dubbelrol van Priester die eigenlijk een foute boef is. En ook al verstaan we niet alles en snappen we ook niet alle inside jokes, we hebben genoten van de avond…te leuk.

Woensdag 29 november

We gaan ff checken op school en alles verloop op rolletjes.
Daarna doen we inkopen want we hebben beloofd te koken voor Rob, Ann, Hans en Jose. We vinden een mooi stuk gerookt spek bij Roberto’s. Je kunt hier anders wel bacon kopen in de supermarkt maar nergens de gerookte variant.

Pa doet een biertje met Rob en wij duiken de keuken in, spek blokjes snijden, tomaten, uien….tussendoor ff naar buiten voor een “ frisse “ neus…hoe heet kan het zijn, alsof je in de sauna staat te koken ( zonder dompelbad ).

Toch lukt het ons om een pasta carbonara en pasta met truffel tapenade op tafel te toveren…pannen bijna leeg dus het zal wel niet heel vies gesmaakt hebben.

We mogen nog een keer genieten van Hans en Jose’s auto met “ allover “ airco als ze ons thuisbrengen en niet veel later komt klaas vaak al snel zijn zand in onze oogjes strooien.

Donderdag 30 november

Vandaag staat er een hele belangrijke activiteit op het programma…

Vanaf het moment dat hij onder zijn klamboe vandaan kruipt hebben we een klein stuiterballetje in ons midden….we gaan racen !!!

Jammer voor Mats ( en een beetje voor ons ) maar de kartbaan gaat pas om half 4 open dus wij zitten de hele dag met een ongeleid projectiel dat niet wil eten, niet wil zwemmen ( je kunt niet nat in de auto mama )…want wij gaan racen !!!

We kunnen hem gelukkig overtuigen dat een duik in het zwembad met glijbaan vlakbij de kartbaan toch echt wel kan omdat er nog zoiets als handdoeken bestaat maar om drie uur moeten we toch echt opschieten vind Mats.

Om de 500 meter naar de kartbaan snel te overbruggen willen we een TukTuk nemen maar de chauffeur die ik heb geseind dat we graag meerijden wordt achtervolgd door een tweede TukTuk en de mannen beginnen te kibbelen over wie nou recht heeft op het vrachtje…Opa is er klaar mee en we gaan te voet…heb Mats nog nooit zo hard zien lopen…want we gaan racen !!!

Hij mag 10 minuten karten op schoot van een professional en hij vind het geweldig. Hij wil meteen nog een keer maar deze keer blijkt de warmte, het hobbelen en de rondjes draaien toch iets teveel voor Mats Verstappen en we zien hem met elk rondje witter worden. Als er wordt afgevlagd is hij er dan ook helemaal klaar mee en wil het liefst meteen naar huis. Nadat hij met opa nog even in de speeltuin is geweest voelt hij zich gelukkig snel beter en als we bij vertrek een oorkonde krijgen met zijn snelste tijd staat er niks meer in de weg om in de auto met oorkonde op schoot meteen in slaap te vallen…racen is zo leuk maar zo vermoeiend !

Vrijdag 1 december

We gaan naar school om alles af te ronden en tekeningen van CBS de Brug uit Waspik te overhandigen. De Brug is al een jaar geld aan het inzamelen voor schoolbankjes en het is natuurlijk geweldig om de Concordia Kids via tekeningen en verhalen te laten kennis maken met de kinderen die hun schoolbankjes financieren.

Verder naar de timmerman die de volgende 15 bankjes klaar heeft. Gelukkig is de pick up deze keer een maatje groter en hebben ze touw meegenomen om de bankjes goed vast te binden.
Terug naar school ( middenin een begrafenis stoet ) om de bankjes af te leveren en afscheid te nemen van iedereen.

Inmiddels Mats is gecrasht in de auto…het was een drukke maar productieve dag.

Zaterdag 2 december

Quality time met onze lieve vrienden vandaag.

We gaan lekker uitgebreid lunchen bij Monsoon. Een mooi plekkie, lieve mensen en heerlijk eten….what else can you wish for ?

Mats heeft een tasje Lego meegenomen bij Annemarie en telkens als hij een stukje laat vallen van zijn kinderstoel staat de serveerster erbij om het op te rapen…moet nie gekker worden en ik zou er ook vooral niet te veel aan wennen Mats.

Tussen de gangen door gaan we nog even krabbetjes vangen op het strand. Mats geeft aanwijzingen en Jojo en ik rennen ons suf tot we eindelijk succes boeken…jojo is er klaar mee als de ieniemini krab in zijn hand bijt…net niet 911 hoeven bellen.

Zondag 3 december

Onze laatste dag….wat is het weer voorbij gevlogen. Wat hebben we veel gedaan, gezien en genoten.

We gaan nog even afscheid nemen van de zee en doen een kleine zee-safari…het is extreem laag water dus we lopen een stukje richting rif.

We zien een Nemo fish ( Mats okay ) een zeespin ( Mats minder okay ) en een zee-egel ( Mats foetsie )….wat zullen we dit weer missen.

Rob en Ann komen afscheid nemen en niet veel later vertrekken we ook naar Jacy Joka om onze spullen te pakken en nog een paar uurtjes slaap te pakken.

Om half 2 ’s-nachts komt Mwinyi om ons naar de airport te rijden…het zit er weer op helaas.

Dag Kenia….we missen je nu al !!!!